Maalesef geç kalmışım okumak için. Böyle bir insanı daha yakından tanımak için. Böyleyiz işte insanları hep öldükten sonra hatırlarız. Ne yazık. Halbuki ben onun kızıl kısacık saçlarını hatırlıyorum. Annem daha MS olmamıştı biz ona gitmiştik annemin dirseklerinde ve dizlerinde kaşıntı oluyordu. Önemli birşey değildi birkaç krem bitti gitti. Ama annemin aklında hep şu kalmıştı hala da söyler ilk defa ben böyle bir doktor gördüm hastasına bu kadar yakın davranıp muayene ederken eline bir eldiven takma gereği duymadan dokunarak muayene eden bir doktor. Umarım seni hiç unutmayız Türkan Saylan çünkü malum biz çok çabuk unutan bir toplumuz.